Í tíma og ótíma er sýning þar sem sjónum er beint að margvíslegum birtingarmyndum tímans í verkum þriggja alþjóðlegra samtímalistakvenna, þeirra Örnu Óttarsdóttur, Amy Brener og Leslie Roberts. Á sýningunni er tíminn skoðaður í víðu samhengi, allt frá heimspekilegum vangaveltum um hugtak og eðli tímans, til þeirrar persónulegu túlkunar á samtímanum sem einkennir verkin, en hugleiðingar um tíma fléttast á mismunandi hátt inn í verk og vinnuaðferðir allra þriggja.
Ofin verk Örnu Óttarsdóttur eru unnin út frá teikningum og skrifum sem hún færir yfir í margslunginn og flókinn myndvefnað. Oft er þar að finna hraðar teikningar, innkaupalista eða brot sem virðast undarlega kæruleysisleg eða tilviljunarkennd. Arna færir hið persónulega og hraðsoðna yfir í hinn hæga miðil myndvefnaðarins, þar sem hvert krot fær hárnákvæma og yfirvegaða útfærslu. Í verkunum blandast handgert og stafrænt vinnuferli á áhugaverðan hátt, frá hröðum teikningum yfir í stafræna vinnslu og svo að lokum aftur yfir í handunnið og afar seinlegt ferli vefnaðarins.
Leslie Roberts færir fundin orð úr sínu hversdagslega umhverfi yfir í flókið kerfi forma og lita. Orðin tekur hún til dæmis frá umferðarskiltum, leiðarvísum strætisvagna eða yfirskriftum dagblaða. Oftast er um að ræða hversdagsleg augnablik sem hún safnar og túlkar á sinn eigin hátt í geómetrískum og litríkum kerfum. Verkin eru fínleg en þó án óþarfa fullkomnunaráráttu, þar sem listakonan leyfir mistökum að standa án þess að stroka nokkuð út eða fela. Þannig finnur maður sterkt fyrir handbragði listakonunnar sem og tímanum sem hún hefur varið í að skapa verkin.
Amy Brener býr til þrívíð verk sem virðast sprottin úr öðrum heimi. Í verkunum skeytir hún saman fjölda kunnuglegra smáhluta sem bera með sér mismunandi sögur og hversdagslegar tilvísanir. Óvæntar samsetningar ólíkra hluta endurspegla samtíma sem einkennist af neysluhyggju og offramleiðslu. Líta má á verk hennar sem tilraun til að frysta tímann, þar sem hún safnar ummerkjum um okkar samtíma sem hún steypir í varanleg form, líkt og hún vilji búa til minnismerki fyrir framtíðina.
Handverkið sem finna má í verkum listakvennanna þriggja ber merki um þrá eftir hægagangi og íhugun í mótsvari við hraða samtímans. Verk þeirra mætti þannig lesa sem tilraun til að stöðva tímann eða jafnvel til þess að stíga út úr samtímanum og inn í óræðan tíma listaverksins.
Sýningarstjóri er Ingunn Fjóla Ingþórsdóttir.
Sýningin hlaut styrk úr myndlistarsjóði.